گمشده

من گم شدم.

نمیدانم کی

نمیدانم کجا

حال که به خود آمده ام وبه اوضاع خود مینگرم از خود شرمنده شدم

چون من گم شده ام

منی که هیچ وقت روی اعتقاداتم پا نمیزاشتم.منی که هیچ وقت از واجباتم دور نمیشدم.منی که هیچ وقت حتی به محرمات فکر نمیکردم.

منی که ............................نمیدانم چه شد.                         

من منی را میشناسد که حتی یک جمعه دعای ندبه اش ترک نمیشد.حتی یک شب جمعه دعای کمیلش ترک نمیشد.منی را

میشناسد که برای گزداندن اوقات فراقتش به جای اینکه در شهر پرسه بزند سر قبور شهدا میرفت وبا انان درد دل میکرد.

منی را میشناسد که فقط حتی یک نماز صبح تا به حال ترکش نشده.

ولی حالا نمیدانم چرا .................

چرا دیگر صبح های جمعه صدای ندبه او بلند نمیشود؟

چرا دیگر شبهای جمعه خود را با خواندن دعای کمیل به صبح نمیرساند؟

چرا دیگر بعد از هر نماز صبح زیارت عاشورا نمیخواند؟

چرا با اینکه دهه محرم رو به پایان است هنوز او نتوانسته در مراسم عزاداری حسین (ع) شرکت کند؟

چرا........................

خدایا یعنی دیگر توبه مرا قبول نداری؟

خدایا یعنی دیگرهیچ امیدی به برگشت این بنده گنه کارت نیست؟

ولی خدایا من به رحمت واسعه تو اطمینان دارم                                           

دل از آلودگی ها گر بود پاک      زبان شد پاک از هر عیب و هر آک

وگر این آینه بگرفت زنگار          زبان گردد بسان مار جرار

زراه معرفت بیرون زند گام         فتد در تیه ننگ ودشت اوهام

رود هر سو برای رزق مقسوم    شود در عاقبت زان رزق محروم

یارب                 یارب               یارب