رفاقت کم و زیاد نداره گاهی بایک نگاه با محبت هم ((بدهکار))می شوی چه برسد به لطف های بی دریغ
که بدون دلیل میرسد.....بی دریغ و بی دلیل محبت میکرد.من بازی با این واژه ها را بلد نیستم و نمیتوانم
آنچه در شان چنین دوستی است را ادا کنم.فقط میگویم بدهکار دوستی و محبت او هستم و بهترین ها
را برایش آرزو میکنم..... از آنهایی است که قلبی بزرک دارد و به همین دلیل جایش ان بالاست.
این چند خط فقط ادای دین به بزرگی او بود همین.

نوشته شده توسط : نگهبان چاه

نظرات دیگران [ نظر]

نوشته شده توسط : نگهبان چاه

نظرات دیگران [ نظر]

                                         *  عید فطر بر همه میهمانان خدا مبارک*

نوشته شده توسط : نگهبان چاه

نظرات دیگران [ نظر]

شبی یک کشتی بخاردر حالی که دریا را میپیمودگرفتار طوفان شد.کشتی جنان تکان میخورد که
همه مسافران بیدار شدند.آنان وحشت زده از طوفانتسلط یر خود را از دست داده بودند.وبرخی از
آنان فریاد میکشیدند وعده ای دعا میکردند.دختر هشت ساله ناخدای کشتی نیز آنجا بود.سر و
صدای بقیه او را از خواب بیدار کرد.دختر هشت ساله از مادرش پرسید:مادر چه اتفلقی افتاده؟
مادر گفت که طوفانی غیر منتظره کشتی را گرفتار کرده است.کودک ترسید و پرسید:آیا پدرپشت
سکان است؟مادرش پاسخ داد بله پدر پشت سکان است.دختر با شنیدن این پاسخ دوباره به رخت
خوابش باز گشت و بعد از چند دقیقه به خواب فرو رفت.باد همچنان می وزید و امواج خروشان
پیش می آمدند.کشتی هنوز تکان میخورد اما دخترک دیگر نمیترسید چرا که پدرش پشت سکان
کشتی بود.
پدر آسمانی همیشه پشت سکان است.وحتی اگر طوفانها برخیزد و رعد غرش کند او زندگی ما را
هدایت خواهد کرد.ما نباید بترسیم.نباید نگران شویم.اگر فقط به او اعتماد کنیم او امواج را فرو خواهد
نشاند و آرامش را به قلب های ما خواهد بخشید.همچنان که در راه زندگی پیش میرویم با انواع هوای
طوفانی" آرام" سخت" و ملایم  روبرو میشویم.زمانی فرا میرسد که میبایست با مشکلات " خطر "رسوایی
اهانت "بیماری"نداری و مرگ روبرو شویم.لحظاتی که ترس بر ما چیره میشود.اما نبای فراموش کنیم
که چنین تجربه هایی بدون هدف برای ما اتفاق نمی افتد.یکی از درس های بزرگی که چنین رویدادهای
به ما میدهد روی کردن به خداوند و متکی بودن به او در هر شرایطی است.
خداوندا تو سکان دار زندگی من هستی و من نباید بترسم تو از فرزندت از مخلوقت مراقبت میکنی.

نوشته شده توسط : نگهبان چاه

نظرات دیگران [ نظر]

فرا خواندن خداوند به یاری هنگام مهنت و گرفتاری شاید عملی خود خواهانه به نظر برسد اما
باید دانست که همه اعمال ما در ابتدا باید از روی خود خواهی باشد.تا بتوانیم روحیه عدم وابستگی
را در خود پرورش دهیم و یاد بگیریم به عنوان تماشاچی نمایش نا معلوم زندگی را تماشا کنیم.
اگر تکیه دادن بر خداوند خودخواهی است.باید گفت که خودخواهی بسیار بهتر ازنفس پرستی و
اتکا بر نیروی محدود خویش است. این خودخواهی گامی لازم در پیشرفت معنوی انسان است.
و به موقع به طور خودکار حذف خواهد شد.درست مانند شکوفه ای که میوه اش رسیده باشد.
درسی که لازم است همه ما بیاموزیم وابستگی کامل به خداوند است.آنگاه همه چیز به درستی پیش
خواهد رفت و به همه خواسته هایمان خواهیم رسید.ما میبایست برای هر چیز کوچکی که نیاز داریم
به خداوند روی کنیم.تا زمانی که در روزی مبارک در یابیم که به هیچ چیز جز خداوند نیازی نداریم.
دریابیم که یگانه نیاز ما خداوند است.آنگاه به این کشف بزرگ نائل میشویم که هر آنچه که نیاز داریم
از پیش محیا شده است.قبل از انکه نیازی به وجودآید پیشتر برآورده شده است.همه چیز در جای صحیح
ودر زمان  درست خود اتفاقمی افتد.آنگاه فرد مانند فرمان روا زندگی میکند.وقتیکه فرمانروا بیرون میرود
همه چیز از پیش برای او آماده شده است و لازم نیست که چیزی بخواهد.تمام نیازهای او پیش بینی و حاظر
شده است.شما نیز فرمان روا هستید.خداوند قولی بزرگ به شما میدهد که اگر کسی تنها به من و به من بیندیشد
و همیشه و همه جا مرا ستایش کند و به یاد من باشد هر آنچه را ندارد به او خواهم بخشید و از آنچه دارد
 مراقبت خواهم کرد.

نوشته شده توسط : نگهبان چاه

نظرات دیگران [ نظر]