قبل از هرچیز سال نو را به همه شما دوستان خوبم تبریک میگم وامید وارم که سالی پر از
موفقیت رو پشت سر گذاشته باشین.نمیدونم شاید الان که دارین این متن رو میخونین من

نایب الزیاره شما درحرم امام رضا (ع ) باشم.خیلی حرفها داشتم که بزنم ولی نمیدونم چرا

همه حرفام یادم رفت.

ولی دوست دارم یه پیشنهادی به شما دوستان بکنم.بیام فکر کنیم که توی این سالی که

گذشت چه کارهایی رو انجام دادیم.چه چیزهایی رو به دست آوردیم یا نه چه کسایی رو

به دست آوردیم یا خدایی نکرده از دست دادیم.

چقدر به خدای خودمون نزدیکتر شدیم.چقدر درجهت پیشرفت خودمون حالا چه در جهت

مادی یا معنوی قدم بر داشتیم.چه چیزایی یاد گرفتیم. چه چیزهایی به دیگران یاد دادیم.

بله یکسال از عمر ما گذشت ولی شاید یکی پیدا بشه که هیچ کدوم از این کارهایی که من

گفتم انجام نداده باشه.اینجا باید بگم که روزها درگذر است واگه ما نتونیم قدمی در جهت

پیشرفت برداریم این رو هیچ وقت نمیتونیم جبران کنیم.ولی باید بگم که آدمی هیچ وقت نباید

ناامید بشه

از حرم امام رضا همه شما عزیزان رو دعا میکنم

یا مدبر

توکه باور میکنی ...

هیچکس باور نکند تو که باور می کنی

هیچ کس نشنود توکه می شنوی

هیچ کس نفهمد توکه می فهمی

هیچ کس نبیند توکه می بینی

هیچ کس نشناسد توکه می شناسی

هیچ کس نپذیرد توکه می پذیری

هیچ کس نخواهد توکه می خواهی

هیچ کس نتواند توکه می توانی

هیچ کس نباشد توکه هستی

هیچ کس نبخشد توکه می بخشی

هیچ کس یادش نباشد توکه یادت هست

هیچ کس حواسش نباشد توکه حواست هست

هیچ کس صبر نکند توکه صبر می کنی

هیچ کس پنهان نکند توکه پنهان می کنی

هیچ کس نماند توکه می مانی

هیچ کس دوست نداشته باشد توکه دوست داری

هیچ کس مهربان نباشد توکه هستی

هیچ کس تو نمیشود